სასაფლაოს წიგნი

კეთილი იყოს თქვენი მობრძანება სასაფლაოზე! ფიქრობთ, რომ სასაფლაო და სიკეთე ანტონიმებია? სულაც არა! ამაში მაშინვე დარწმუნდებით, როდესაც იქ მცხოვრებ სულებს გაიცნობთ. სწორედ მათი დამსახურებაა, რომ ადგილი, რომელიც საშიში უნდა იყოს, სინამდვილეში სასიამოვნოა…

Advertisements

ვილი ვონკას დაბრუნება

ვილი ვონკა დაბრუნდა! დიახ, ცნობილი შოკოლადის ქარხნის დამაარსებლის – ბატონი ვონკას – თავგადასავალი წარმოების ჩარლი ბაკეტისთვის გადაცემით სულაც არ დასრულებულა. გაგრძელებაც ფრიად საინტერესო გამოდგა და ამაში თავად დარწმუნდებით, თუ როალდ დალს მიენდობით…

ტროლებზე მონადირეები

ამბობენ, ბავშვობა ადამიანის ცხოვრების ყველაზე ბედნიერი პერიოდიაო, თუმცა, თუ კარგად დავფიქრდებით, ეს მთლად ასეც არაა. უკეთეს შემთხვევაში ეს წლები “სასკოლო” ერთფეროვნებით გამოირჩევა, უარესში კი ისეთი პრობლემები ახლავს თან, როგორიცაა მშობლებთან გაუცხოება ან თანატოლების მხრიდან ძალადობა… ზუსტად ასე ცხოვრობდნენ ჯიმი და ტობიც, მანამდე კი – უფროსი ჯიმ სტარჯესი, სანამ მათ ყოველდღიურობას მიწისქვეშიდან “შეარყევდნენ”…

ციცქნა დორითი

კეთილი იყოს თქვენი მობრძანება ჩარლზ დიკენსის სამყაროში, უფრო სწორად კი, მე-19 საუკუნის ინგლისში! დიახ, ეს სწორედ მაშინდელი ბრიტანეთის ამბავია და არა მხოლოდ ერთი გოგონას – ციცქნა დორითის – ცხოვრების ისტორია!

ქართლის ჭირი

ქართლის ჭირსა ვერვინ მოსთვლისო… ამაზე ჯერ კიდევ დავით გურამიშვილი წერდა მე-18 საუკუნეში, თუმცა ალბათ ის ვერც კი წარმოიდგენდა, რა სახეს მიიღებდა ეს ერთი საუკუნის შემდეგ… როგორი აქამდე არნახული ჭირი ელოდა საქართველოს მე-19 საუკუნიდან მე-20 საუკუნის ბოლომდე (თუმცა ვერ ვიტყვით, რომ ეს პროცესი უკვე დასრულდა)… რუსეთის მსგავსი მტერი არასდროს გვყოლია… არასდროს დარჩენილა მამულიშვილთა სიტყვები ასეთ “ხმად მღაღადებლისა”, არასდროს წამოსულა ასეთი “სისხლის წვიმები”, არასდროს დანგრეულა ასეთი ხმაურით “ნაცრის კოშკი”, არასდროს გვინახავს ასეთი “ნათლისქრობა”… სწორედ ამაზე წერს გურამ გეგეშიძე თავის ტეტრალოგიაში, რომელიც უბრალოდ კარგი მხატვრული ლიტერატურა არ არის – ეს ნამდვილი მატიანეა!

ერასტ ფანდორინის თავის დაკვრა

თუ მთელი სამყარო თეატრია, მაშინ ოდესმე ფარდაც უნდა დაეშვას… ასეთია თამაშის წესები. რაც უნდა გრძელი იყოს სპექტაკლი, ფინალი მაინც დგება და სულ ბოლოს სცენაზე უკვე ახლობლებად ქცეული გმირები გამოდიან, რათა თავი დაგვიკრან…

სიზმართმჭერი

უცხოპლანატელების მიერ დედამიწის დაპყრობაზე რამდენი წიგნი წაგიკითხავთ? და რამდენი ფილმი გინახავთ? ალბათ უამრავი. ეს თემა უკვე ერთგვარად გაცვეთილიც კია… მხოლოდ სტივენ კინგი თუ მოახერხებს იმას, რომ კიდევ ერთხელ “შეგვითრიოს” ასეთ სამყაროში -უფრო სწორად, სამყაროთა შორის გამართულ ომში…

ლიზბეთ სალანდერის შურისძიება

ლიზბეთ სალანდერი კიდევ ერთხელ დაბრუნდა! დიახ, ის ისევ ჩვენთანაა და ისევ მზადაა იმისთვის, რომ შური იძიოს მათზე, ვინც ბავშვობა დაუნგრია… და დაეხმაროს, მათ, ვისაც საფრთხე ემუქრება… ეს ორი რამ ხომ მისი ცხოვრების მიზანია. აბა, რა გასაკვირია, თუ ბოლო გმირობის შემდეგ (პატარა ბიჭი რომ გადაარჩინა) ციხეში აღმოჩენილი ლიზბეთი “ადათ-წესების” მსხვერპლად ქცეული ბანგლადეშელი გოგონას ხსნას ეცდება და ამისთვის ქალ-განგსტერსა და აგრესიულ ისლამისტებს დაუპირისპირდება… არც იმაშია რაიმე ახალი, რომ ის საკუთარი წარსულის გამოძიებას აგრძელებს (რომელიც თურმე არნახული ექსპერიმენტის შედეგი ყოფილა) და არც ერთ-ერთი საყვარელი ადამიანის (სახელს, რა თქმა უნდა, არ გაგიმხელთ) სიკვდილს პატიობს მკვლელებს… მაგრამ, მიუხედავად იმისა, რომ თითქოს ყველაფერი ცხადზე ცხადია, ლიზბეთ სალანდერის მორიგ თავგადასავალს თვალს ვერ მოსწყვეტთ და ერთი ამოსუნთქვით ჩაიკითხავთ… ეს ხომ ლიზბეთია – ყველაზე მაგარი გოგო თანამედროვე ლიტერატურაში…

წვრილმანების ღმერთი

ინდური ფილმები ალბათ ყველას გვინახავს. ბოლივუდის ზღაპრული ამბები ახლა უკვე ტელესერიალებში “გადაიზარდა” და კიდევ უფრო დაშორდა რეალობას, თუმცა თუ ინდურ ლიტერატურას (მაგალითად, თაგორს ან რუშდის) იცნობთ, მაშინ კარგად გეცოდინებათ, რომ ნამდვილი ინდოეთი საერთოდ არ ჰგავს ეკრანიდან “მომზირალს”. სინამდვილეში ქალები არ ატარებენ დღეებს ცეკვა-სიმღერაში, არც მამაკაცები არიან “სუპერმენები” და ვერ უმკლავდებიან ას მეტოქეს ერთი დარტყმით… ყველაფერი სულ სხვანაირადაა… ზუსტად ისე, როგორც არუნდატი როის წიგნში…

ძველი გვარდიის ტანგო

არტურო პერეს-რევერტე ჩემს ფავორიტ მწერალთა შორისაა. მისი წიგნები ჩემთვის თავბრუდამხვევ თავგადასავლებთან ასოცირდება – ესპანეთში მოგზაურობასთან, ჭადრაკთან, ჩახლართულ დანაშაულთან და ძალიან, ძალიან საინტერესო კვანძის გახსნასთან. სწორედ ამ მოლოდინით გადავშალე “ძველი გვარდიის ტანგოც”…