ძარცვა: ერთი სიყვარულის ისტორია

“დიოგენეს ბიბლიოთეკაზე”  აღარაფერს გეტყვით – უკვე შევთანხმდით, რომ საუკეთესო სერიაა:) ამჯერად ახალ წიგნზე ვისაუბრებთ, რომელიც ჩემს გრძელ რიგში არ იდგა, მაგრამ წინა 13 წიგნის გათვალისწინებით, უდავოდ საინტერესო უნდა ყოფილიყო.

ავსტრალიელი პიტერ კერი ჩვენში ჯერ პოპულარული არ არის, არადა ჯონ მაქსველ კუტზეეს მსგავსად მასაც ორი ბუკერის პრემია აქვს, კონკრეტულად “ძარცვა” კი ამ პრემიის “ლონგლისტში” მოხვდა. გარდა ამისა, ანოტაციას თუ დავესესხებით, მან ავსტრალია პერიფერიული ქვეყნიდან ლიტერატურის ერთ-ერთ ცენტრად აქცია. თუ ამ წიგნს წაიკითხავთ, მიხვდებით, რომ მართლაც ასეა – პიტერ კერი ორჰან ფამუქისა და ჯონ მაქსველ კუტზეეს ღირსეული “თანამეკალმეა” (თუმცა თითოეული მათგანის შეფასება, რა თქმა უნდა, გემოვნების ამბავია).

“ძარცვა” ერთი სიყვარულის ამბავია, რომელიც “მოდიდან გადასული” მხატვრის ტრაგიკულ ცხოვრებაში მოულოდნელად შემოიჭრა… და არა მხოლოდ მის ცხოვრებაში – დიდი შემოქმედის, ლეიბოვიცის რძალმა ბუჩერის აუტისტი ძმის, ჰიუს ცხოვრებაც შეცვალა (ამას ჰიუ თავად გვიამბობს და ძალაუნებურად ბენჯი კომპსონსაც გვახსენებს)… პარალელურად ლეიბოვიცის შედევრის მფლობელიც გაძარცვეს…

ბევრი რომ აღარ გავაგრძელო და ზედმეტი დეტალები არ წამომცდეს, მხოლოდ გირჩევთ, რომ წაიკითხოთ. რაც შეეხება”დიოგენეს ბიბლიოთეკის” გაგრძელებას, ჩემი აზრით, ამ სერიას ძალიან “მოუხდებოდნენ” კურტ ვონეგუტი, რეი ბრედბერი, ჩარლზ ბუკოვსკი და უილიამ ბეროუზი. იმედია, მომავალში მათ თარგმანებსაც ვიხილავთ 🙂