ამბობენ, რომ უძილობა ადრე თუ გვიან გადის, მაგრამ რა უნდა ვქნათ, თუ ის თვეების მანძილზე გრძელდება და სრული “ბედნიერებისთვის” ხილვებიც ერთვის? ჩვენ – ადამიანებს, რომლებსაც მინიმუმ 8 საათი გვძინავს – ამ კითხვაზე პასუხი არ გვაქვს, მაგრამ აქვს სტივენ კინგს…
ქალაქ დერის მკვიდრ რალფ რობერტსს უძილობა ცოლის სიკვდილის შემდეგ დაეწყო. მანამდე მხოლოდ კაკუნი ესმოდა, შემდეგ კი ნელ-ნელა ძილის დრო შეუმცირდა და აურების დანახვაც შეძლო… გაახალგაზრდავდა კიდეც. ყველაფერი აქ რომ დასრულებულიყო, ალბათ ძალიან არც იდარდებდა – 70-ს მიტანებული კაცისთვის, რომელსაც გვიანი სიყვარული ეწვია, ახალი ენერგია ზედმეტი სულაც არ იყო (თუნდაც უძილობის ხარჯზე)… მაგრამ რალფმა აურების გარდა სიკვდილის “მოციქულები” დაინახა!
სიკვდილი ყველა ქალაქს სტუმრობს. ამაში საოცარი არაფერია, მაგრამ როდესაც დერიში ფემინისტური ორგანიზაციის საწინააღმდეგო მოძრაობა 
სრულ სიგიჟეში გადაიზარდა და ოჯახური ძალადობა ჩვეულებრივი ამბავი გახდა, სიკვდილმა შავ აურაში თითქმის მთელი ქალაქი გახვია… და ყველაფერთან ერთად სიკვდილის “მოციქულებს” შორის განხეთქილებაც მოხდა…
როგორ დასრულდა სამკვდრო-სასიცოცხლო ბრძოლა სიკეთესა და ბოროტებას შორის და რა როლი შეასრულეს ამ ბრძოლაში უძილობით გატანჯულმა ადამიანებმა, ეს თავად ნახეთ. თუ მისტიკა “თქვენი” ჟანრია, ნამდვილად არ ინანებთ – ეს ნაწარმოები სრულად ჯდება “კინგის სტილში”. მისტიკის მიღმა უამრავ აქტუალურ თემასაც წააწყდებით (ზემოთხსენებული ფემინიზმისა და ოჯახური ძალადობის გარდა, ტერორიზმი და აბორტიც მთავარ თემებს წარმოადგენს) და, მიუხედავად მოცულობისა, ერთი ამოსუნთქვით წაიკითხავთ ამ ძალიან დაძაბულ და ამოუცნობი დასასრულის მქონე წიგნს (თუმცა კინგს რომ ეპილოგი არ დაეწერა, პირადად მე უფრო მშვიდად დავიძინებდი:) ).
გადაწყვიტეთ ამ წიგნის წაკითხვა? მაშინ კეთილი იყოს თქვენი მობრძანება სტივენ კინგის საშინელებათა სამყაროში!!!
კეჟერაძის ბლოგი 
ივლ 29, 2013 @ 21:26:01
კინგი და მშვიდი ძილი გამორიცხულია )
LikeLike
ივლ 29, 2013 @ 21:29:34
ეპილოგამდე “მაგრად ვიდექი” :))
LikeLike
ივლ 30, 2013 @ 13:05:33
orsulebistvis cakitxva sheizleba? 😀
LikeLike
ივლ 30, 2013 @ 16:28:24
მე მაინც მოვერიდებოდი – ბავშვს არ შეეშინდეს და გული არ აიცრუოს ლიტერატურაზე 😀
LikeLike
ივლ 31, 2013 @ 15:40:58
რამდენი ხანია ხელთ მინდა ვიგდო, მაგრამ ვერა და ვერ შევძელი კინგის გაცნობა ჩემდა საუბედუროდ:| ორიგინალში კითხვას ვერ ვბედავ, გადმოქართულებულის ჩასაგდებად კი თანხას ვერ მოვუყარე თავი… ვაი, უბედურო თავო, ამ პოსტმა ლამის ზაფხულის საყიდლებზეც მათქმევინოს უარი: )
LikeLike
ივლ 31, 2013 @ 22:04:55
მიუხედავად იმისა, რომ ინგლისურთან “ვმეგობრობ” და ქინდლიც მაქვს, ორიგინალში ვერც მე ვბედავ… “ბიბლიო-შოპინგზე” უკეთესი რა უნდა იყოს… მანამდე პალიტრაც მოიფიქრებს რამეს (ხარისხის ხარჯზე, მაგრამ სულ არაფერს აჯობებს) 🙂
LikeLike
აგვისტო 05, 2013 @ 19:44:52
ჩემი ინტერესის სფერო არაა!..
LikeLike
აგვისტო 05, 2013 @ 21:59:17
ზოგადად ლიტერატურაა გემოვნების ამბავი და ეს ჟანრი ხომ მით უმეტეს 🙂
LikeLike
აგვისტო 06, 2013 @ 21:07:59
მეშინია, ვერ ვეკარები!
LikeLike
აგვისტო 15, 2013 @ 17:43:46
ეხლა ვკითხულობ და ზუსტად, იმ ადგილას ვარ, როცა აურებს უკვე ნათლად ხედავს… საშიში არაა ჩემთვის 🙂
LikeLike
აგვისტო 15, 2013 @ 20:45:19
გემოვნების ამბავია 🙂 სუსტი ნერვების მქონეთათვის ალბათ საშიშია 🙂
LikeLike
დეკ 12, 2013 @ 22:18:34
ძალიან კარგი წიგნია, უბრალოდ ეპილოგი მართლა არ უნდა დაეწერა… ძაან გამიტყდა რალფის ამბავი 😦 😦 ამდენი იწვალა კაცმა და ბოლოს ასე უბრალოდ, სიკვდილს კიდევ ერთხელ ატყუებს, მაგრამ მაინც ძალიან მეწყინა… ამის კითხვას 1 თვე მოვანდომე ძალიან დაკავებული ვიყავი, თორე მჯერა, რომ ერთი ამოსუნთქვით იკითხება :* :*
LikeLike
დეკ 12, 2013 @ 22:26:21
ჩვენც ვიწვალეთ რალფთან ერთად და რა… მაგრამ მაინც კარგი იყო :))
LikeLike
აპრილი 11, 2014 @ 17:42:29
კინგის ყველაზე მოსაწყენი “ნაშრომი”….
LikeLike
აპრილი 11, 2014 @ 20:44:14
ჯერჯერობით ყველაზე ნაკლებად მომეწონა, მაგრამ ვნახოთ 🙂 კინგი იმდენს წერს, რომ ბევრი ძალიან კარგი და ნაკლებად საინტერესო წიგნი ექნება 🙂
LikeLike