მე, ბებია, მარი და რეი

ოდესმე გიოცნებიათ სხვა ქვეყანაში ცხოვრებაზე? მე არა, მაგრამ ხანდახან ვგრძნობ, რომ აქ რაღაც მაკლია… მარიც ასეა და უფრო მეტიც – ის ოცნებობს ამერიკაზე – თავისუფალი მუსიკის, თავისუფალი რწმენისა და თავისუფალი მარტოობის ქვეყანაზე. ერთ მშვენიერ დღეს ოცნება დეპრესიაში გადადის… ეს ყველაფერი ისე ხდება, რომ რეალობას ფანტაზიისგან ვეღარც კი გამოარჩევთ. ერთი პირობა ისიც კი ვიფიქრე, რომ მარი კი არა, მე მივიჩქარი ამერიკის საელჩოსკენ, მშობლიურ მიწასაც მე ვწყდები და ოცნებასთან შესახვედრად მივფრინავ…

მერე ნიუ-იორკის ქუჩებში ჯოსთან ერთად დავხეტიალებ, ვუსმენ ჩარლის და რეის, კადილაკითაც დავქრივარ, მეზობელ ჰოლანდიელებთანაც მივდივარ სტუმრად, მაგრამ ბოლოს იცით, რას ვხვდები? ორ ზღვას შუა გადაჭიმული ერთი პატარა ქვეყანა მაინც ყველა სხვას სჯობს. დიახ, ჩვენ არც ელვის პრესლი გვყავს და არც სილვია პლათი, მაგრამ შტატებში “გრიალს” ისევ ლოგინში უაზროდ წოლა, “სასოწარკვეთილი დიასახლისების” ყურება, სამსახურიდან დაღლილი მოსვლა (ან სულაც სამსახურის ძებნა) და ქინდლის (ხანდახან  წიგნის) ფურცვლა მიჯობს… მერე რა, თუ დილით მეზობელი გამაღვიძებს და სხვა მეზობლების “გმირობების” ყურებაც მომიწევს… სხვაგან არსად მეყოლება ბებია, რომელიც შეიძლება “კერანატყნავს” მეძახის, მაგრამ სინამდვილეში მლოცავს… სხვაგან ვერსად ვისწავლი ომის სიჩუმეს… სხვაგან ვერსად მოვუსმენ მუსიკოსს, რომელიც ომის მოგებასა და ზღვის გადაცურვაზე ოცნებობდა, ვერსად წავიკითხავ მწერალს, რომელიც ბუნებას ელაპარაკებოდა… სხვაგან ვერსად მივხვდები, რომ გამხდარი ბიჭი, რომელიც სულ ცოტა ხნის წინ გავიცანი, ქვეყანას მირჩევნია… სხვაგან ვერსად ვნახავ ხევსურეთივით მიწას… სხვაგან ვერსად ვიქნები ბედნიერი იმიტომ, რომ ეს ჩემი სახლია. სახლი კი ერთია, ერთადერთი!

P.S. “ბებია, რეი და ამერიკა” “ბაკურ სულაკაურის გამომცემლობისაა”, მაგრამ განსაკუთრებული მადლობა მათ გარდა “დიოგენესაც” ეკუთვნის. ამ წიგნის წაკითხვა სულ მინდოდა, მაგრამ ფორმატიდან გამომდინარე მუდმივად თვალსაწიერს მიღმა მრჩებოდა, სანამ ზემოთხსენებული მაღაზიის თაროების საფუძვლიანად “შესწავლა” არ მომიხდა 🙂 თუმცა წიგნები ხომ მაშინ “მოდიან”, როცა ამის დრო დგება 😉 თუ იგრძენით, რომ ეს წიგნი თქვენთანაც “მოვიდა”, გადაშალეთ და თავად განიცადეთ ეს ყველაფერი. მანამდე ერთ ძალიან კარგ სიმღერას მოვუსმინოთ 🙂