უკან ბავშობაში

ზაფხული საყვარელი საბავშვო წიგნების გადასაკითხად იდეალური დრო მგონია. შარშან უკვე ვცადე და ძალიანაც ვისიამოვნე, ამიტომ არც წელს დავარღვიე ტრადიცია და “გზას გავუდექი”.

პირველი მარშრუტი “დედა, მამა, რვა ბავშვი და საბარგო მანქანა” გახლდათ. მიუხედავად იმისა, რომ ოჯახში ერთადერთი ბავშვი ვიყავი და სამ ოთახში თავისუფლად ვმოძრაობდი, მთელი ბავშვობა ამ წიგნის გმირების – მარენის, მარტინის, მარტასი, მადსის, მონასი, მილის, მინასი და წრიპა მორტენის – მშურდა. როგორც აღმოჩნდა, არც წლების შემდეგ გამქრალა ეს გრძნობა. დღესაც მინდა, რომ ერთ ციცქნა ბინაში ვცხოვრობდე და ბევრი არაფერი მქონდეს, მაგრამ მაინც ბედნიერი ვიყო – მყავდეს შვიდი და-ძმა, ღარიბი, მაგრამ მხიარული მშობლები და ბებია, კეთილი მეზობლები და საბარგო მანქანა, რომელიც ზაფხულში უბედნიერეს დღეებს მაჩუქებს… მინდა, რომ დროის მაჩვენებელი უამრავი მოწყობილობის ნაცვლად ერთი კედლის საათი მქონდეს, მაგრამ ისეთი, რომ მთელს ქონებას მერჩივნოს… მინდა, რომ მდიდარი ვიყო – ძველ სამოსში გამოწყობილი, ჯიბეცარიელი, მაგრამ მსოფლიოში ყველაზე მდიდარი!

ანე-კატერინე ვესტლის მიერ ნაჩუქარი რამდენიმე ბედნიერი საათის შემდეგ ნილსსა და გარეულ ბატებთან ერთად საოცარ მოგზაურობაში ამოვყავი თავი. სიმართლე გითხრათ, ის ფაქტი, რომ სელმა ლაგერლოფმა ეს წიგნი თავდაპირველად გეოგრაფიის სახელმძღვანელოდ ჩაიფიქრა, სულ ცოტა ხნის წინ გავიგე და ახლაც კი მიჭირს დაჯერება, რადგან  ჯადოქრობით დაპატარავებული ნილსისა და შინაური ბატის – მარტინის – მოგზაურობა გარეულ ბატებთან ერთად სასკოლო წიგნის საზღვრებს სცდება. ეს არის საოცარი ზღაპარი პატარა ბიჭზე, ცხოველებსა და ფრინველებზე, გზაზე შვედეთიდან ლაპლანდიისკენ… ეს არის ზღაპარი, რომელიც ყველამ უნდა წაიკითხოს!

P.S. აუცილებლად წაუკითხეთ ეს წიგნები ბავშვებს და თუ გამოგრჩათ, თავადაც წაიკითხეთ. საბედნიეროდ, “ბაკურ სულაკაურის გამომცემლობა” ქართულ თარგმანებს გვთავაზობს.