ქალი, რომელიც გაუჩინარდა

დევიდ ფინჩერი ჩემთვის გამორჩეული რეჟისორია და მისი ახალი ფილმის გამოსვლას ყოველთვის დიდი ინტერესით ველოდები. არც “Gone Girl” გახლდათ გამონაკლისი, თუმცა პირველწყაროს წაკითხვაზე არც მიფიქრია – მისი ავტორი ხომ ბევრისთვის უცნობი გილიან ფლინია და არა სტიგ ლარსონი, ჩაკ პალანიკი ან ფრენსის სკოტ ფიცჯერალდი… მაგრამ ბოლო დროს ამ ქალბატონის გვარი ლამის ყოველ ნაბიჯზე მესმოდა – რაღა შორს წავიდეთ და სულ აქვე, მეზობელ ბლოგზე პოსტიც კი მიეძღვნა, რომელსაც “სინემანიაკის” აღფრთოვანებული კომენტარებიც თან დაერთო და ასეთი სანდო რეცენზიების მერე მიდი და ნუ დაინტერესდები 🙂

…ჰოდა, წიგნი მოვიძიე, ქინდლში მოვათავსე და გზას გავუდექი. თავიდან ყველაფერი ძალიან მარტივად დაიწყო და ერთი შეხედვით ჩვეულებრივი დეტექტივი შემრჩა ხელში – ქორწინების ხუთი წლის თავზე ნიკის ცოლი ემი გაუჩინარდა და მის კვალს პოლიცია, ოჯახის წევრები, ჟურნალისტები და სრულიად უცნობი ადამიანებიც კი დაადგნენ. გამოგიტყდებით და თავიდან დეტექტივთა ვერსიას დავეთანხმე და ცოტა მოვიწყინე, მაგრამ შემდეგ ნიკის მოგონებებსა და ემის დღიურს შორის შეუსაბამობები აღმოვაჩინე და მეორე ნაწილის დასაწყისში უკვე ქალის გაუჩინარების ჩემი ვარიანტი მქონდა და ბოლო ნაწილში დასასრულიც კი ამოვიცანი, თუმცა გილიან ფლინს მაინც დიდი შექება ეკუთვნის – ჩახლართული ფსიქოლოგიური წიაღსვლებისთვის (ცოლ-ქმრული, მშობლებისა და შვილების ურთიერთობები, ფსიქიკური პრობლემები – მოკლედ, უბრალოდ ადამიანური გრძნობები – სიყვარული, ღალატი, ბევრი ტყუილი და ძალიან დიდი გულისტკენები) და საოცარი ფინალისთვის, რომელიც რამდენიმე თავით ადრე კი გახდა ჩემთვის ცხადი, მაგრამ მაინც ბოლომდე მეგონა, რომ ნიკისა და ემის ამბავი სხვანაირად დამთავრდებოდა… მომხდარი მას შემდეგაც კი ვერ დავიჯერე, როცა ქინდლის ეკრანზე ერთი წინადადებაღა დარჩა: You’ve finished the book… ალბათ ფილმშიც ასე იქნება – ეკრანზე The End ამოანათებს, მაყურებლები კი რამდენიმე წუთის განმავლობაში ეკრანს მიშტერებულები დარჩებიან და გილიან ფლინსა და დევიდ ფინჩერს ერთხმად ჰკითახავენ: რატომ?

P.S. ჯერჯერობით ამ წიგნის ქართული თარგმანი არ გვაქვს, მაგრამ ამბობენ, პალიტრა აპირებს გამოცემასო. თუ შეასრულებენ დანაპირებს, ურიგო ამბავი არ იქნება. თქვენ კი თუ ჯერ არ წაგიკითხავთ და უცხო ენაზე კითხულობთ, მოიძიეთ და შემდეგ ფილმიც “დააყოლეთ”. წინ დიდ სიამოვნება გელით.

P.P.S. პოსტის გამოქვეყნებიდან რამდენიმე თვის შემდეგ “პალიტრა L”-მა დანაპირები შეასრულა 🙂