“მარტის მამალი” “უცნაური” რომანია – როგორც კი წიგნს გადაშლით, მაშინვე “ორმაგ” დროში ამოყოფთ თავს – ერთის მხრივ მთავარი გმირის ნიკოსა თუ მის გარშემომყოფთა აწმყო-წარსულში, მეორეს მხრივ კი – ნიკოსავე ფანტაზიაში. ტყუილად ხომ არ არის ნიკო მარტის მამალი – ერთ თვეში დაკაცებული ბავშვი, რომელმაც თვალსაჩინოდ დაგვიდასტურა ავტორის სიტყვები, რომ “წლების რაოდენობით კი არ განისაზღვრება, თურმე, ადამიანის სიცოცხლის ხანგრძლივობა, არამედ – რამდენი გახსოვს, კარგიც და ცუდიც”… მეტი
სანამ მამალი იყივლებს…
05 ნოე 2013 13 Comments
in ლიტერატურა, ქართული ტეგები:ლიტერატურა, ლიტერატურული ბლოგი, მარტის მამალი, ოთარ ჭილაძე
ბოლო კომენტარები