საბჭოთა კავშირში დაბრუნებაზე ბევრი ოცნებობს. ზოგი 37-მანეთიან ბილეთს მისტირის, ზოგი – ხელფასსა და სამსახურს (ძირითადად, ფორმალურს)… მონატრების ობიექტი ბევრია, მაგრამ საბჭოთა კავშირის რეალურ სახეს ვინც იცნობს, შეუძლებელია დაბრუნებაზე ოცნებობდეს…
შეიძლება იმ ქვეყანაში დაბრუნება, რომელიც სასმელში ჩაძირული მუშა-მოსამსახურეებითაა სავსე (ვენედიქტ ეროფეევის “მოსკოვის სადგურები”)?
კეჟერაძის ბლოგი 
ბოლო კომენტარები