საცდელი ნომერი

რას ფიქრობთ მედიაზე? ალბათ ამ ძლევამოსილი სფეროს შესახებ ჩემსავით არაერთგვაროვანი აზრი გაქვთ, თუმცა თუ “საცდელ ნომერს” გადაშლით, კიდევ უფრო დაიბნევით. რატომ? იმიტომ, რომ სინიორ უმბერტო იმ გაზეთის რედაქციაში ამოგაყოფინებთ თავს, რომლის გამოსვლაც ცალსახად გამორიცხულია. მეტიც – ის სწორედ იმიტომ შეიქმნა, რომ არ გამოვიდეს. უნცაურად გეჩვენებათ? სინამდვილეში მთელი ეს ამბავი ძალიან რეალურად გამოიყურება – ჟურნალისტიკაში სრულიად შემთხვევით მოხვედრილი კოლონაც, სულით გამომძიებელი ბრაგადოჩოც, მეოცნებე მაიაც, ჩამშვები ლიუდიჩიც და თვით “ოლიგარქის მონა” მთავარი რედაქტორიც კი… თქვენ წარმოიდგინეთ და ბენიტო მუსოლინის ვითომდა გადარჩენის ისტორიაც ძალიან ჰგავს სინამდვილეს… ამას კი ერთადერთი მიზეზი აქვს – უმბერტო ეკო ისევ მოწოდების სიმაღლეზეა და გამონაგონს ისეთი გემოვნებით აზავებს ფაქტებთან (ამას შესანიშნავი იუმორიც დაურთეთ – ხან საზოგადოებრივი ტრანსპორტის მგზავრები რომ შემაწუხებინა და ხან ჩაძინებული მეზობლები:) ), რომ ზღვარი იშლება და რჩება ერთი ამბავი გაზეთისა, რომელსაც “ხვალ” უნდა რქმეოდა და “გუშინ” კი დაერქვა…

P.S. სამწუხაროდ, ეს წიგნი ბოლო აღმოჩნდა… სინიორ უმბერტო უკვე მარადისობაშია, ჩვენ კი იმედი ვიქონიოთ, რომ ამ წიგნს ქართულადაც ვიხილავთ.

P.P.S. პოსტის გამოქვეყნებიდან რამდენიმე თვის შემდეგ “დიოგენემ” სინიორ უმბერტოს ბოლო წიგნი სერია “Et cetera”-ს ფარგლებში გამსოცა.