მილენიუმის ტრილოგია

სტიგ ლარსონის ამ ტრილოგიაზე ახალი რაღა უნდა გითხრათ. მისი პირველი ნაწილი სრულიად ბლოგოსფეროს და თავად ფინჩერის ინტერესის სფეროში მოექცა. მეორე ნაწილი სულ ახლახანს გამოჩნდა ქართული წიგნის მაღაზიების თაროებზე და როგორც ამბობენ, მალე მათ მესამეც შეუერთდება. პირადად მე დიდხანს ვერ მოვიცალე ლარსონის გასაცნობად, მაგრამ რომ გავიცანი, ვეღარ მოვწყდი და ტრილოგია ბოლომდე ჩავიკითხე.

სანამ უშუალოდ მწერლის და ნაწარმოებების დადებით მხარეებსა თუ მინუსებზე გადავიდოდე, მინდა გითხრათ, რომ ლარსონმა თავიდანვე დაიმსახურა ჩემი პატივისცემა თავისი ზუსტი მარკეტინგული გათვლით. საიდუმლოს არავისთვის წარმოადგენს, რომ შვედეთში ასტრიდ ლინდგრენი ყველაზე პატივსაცემი პიროვნებაა და პირადად მე ამ ევროპული ქვეყნის არსებობის შესახებ სწორედ ამ გენიოსი (ამ შემთხვევაში არ მოვერიდები ამ სიტყვის გამოყენებას) მწერლის დახმარებით შევიტყვე. მსოფლიოში უამრავი ადამიანი ფიქრობს ჩემსავით და შესაბამისად უამრავი ადამიანი დაინტერესდა სტიგ ლარსონის იმ გმირებით, რომლებიც პეპისა და კალეს გაზრდილ “ვერსიებად” მოიაზრებიან.

პირველად ჟურნალ “მილენიუმის” ერთ-ერთ დამფუძნებელ მიქაელ ბლუმკვისტსა და დრაკონისტატუიან ლისბეთ სალანდერს ჰარიეტ ვანგერის გაუჩინარების საქმესთან დაკავშირებით ვხვდებით. ლარსონის ერთადერთი გამოკვეთილი მინუსიც სწორედ აქ ჩნდება. მისი “ზედმეტად” ჟურნალისტური სიზუსტე ოდნავ აგდებს კითხვის ტემპს, თუმცა ინტერესი არ იკარგება. სხვა თუ არაფერი, აქ იმდენ საინტერესო ამბავს ვაწყდებით – ბურუსით მოცული ამბის გამოძიება, ვანგერების   დიდი ოჯახი, ფაშიზმის “აჩრდილი”, ე.წ. შვედური ოჯახი, განსხვავებული ფსიქიკის მქონე ლისბეთი, ძალადობა, ბიბლიასთან დაკავშირებული შემზარავი დანაშაულებები, კორუფცია და ფინანსური მაქინაციები, … და რაც მთავარია, დასასრული – მიუხედავად მწერლის აქტიური “დახმარებისა” (ყოველი ნაწილის დასაწყისში ტყუილად ხომ არ გვთავაზობდა მშვიდობიანი შვედეთისთვის ცოტა უცნაურ ძალადობის სტატისტიკას, ან შემთხვევით ხომ არ ჰქვია ორიგინალში ტრილოგიის პირველ ნაწილს “ქალთმოძულე კაცები”), ბოლომდე დაძაბული ველოდი საიდუმლოს ამოხსნას…

ტრილოგიის პირველ ნაწილში ამოვხსენით ჰარიეტ ვანგერის გაუჩინარების საიდუმლო, მაგრამ ორი პასუხგაუცემელი კითხვა დაგვრჩა – რამ შეარყია ლისბეთის ფსიქიკა და ბოლო-ბოლო რა მომავალი აქვს მისი და მიქაელის სასიყვარულო ურთიერთობას?! სწორედ ამის გასარკვევად გავყევი ლარსონს ახალ “მოგზაურობაში” და მიზანსაც მივაღწიე. გარდა იმისა, რომ მუდამ ცეცხლთან მოთამაშე სალანდერს და სამართლიანობისთვის მებრძოლ ბლუმკვისტს ისევ შევხვდი, მწერალი შეეხო ისეთ საინტერესო თემას, როგორიცაა ტრეფიკინგი და სხეულით ვაჭრობა (თუმცა თავისი ჟურნალისტური სიზუსტეები მაინც ვერ მოიშალა). სწორედ ამ საერთაშორისო დანაშაულთან დაკავშირებული მკვლელობების საქმეში გაებნენ ჩვენი ძველი ნაცნობები…

საიდუმლოს არავისთვის წარმოადგენს, რომ ტრილოგიის მესამე ნაწილის ქართული თარგმანი ჯერჯერობით არ არსებობს. მაგრამ ვეღარ მოვითმინე (ბოლო დროს გამომცემლობები უფრო ოპერატიულად მუშაობენ, მაგრამ თარგმნა და დაბეჭდვა ბევრად ხანგრძლივი პროცესია, ვიდრე კითხვა) და რუსულად ამეტყველებულ ლარსონსაც გავესაუბრე. ამ ნაწილზე საუბრისას სიფრთხილეს გამოვიჩენ და მხოლოდ იმას გეტყვით, რომ ლისბეთი ამჯერად კრაზანების ბუდეს ანგრევს (ქართულმა ვიკიპედიამ ასე თარგმნა ტრილოგიის ამ ნაწილის სათაური) და გამოწვევას უგზავნის მტრებს, სახელმწიფოს და რაც მთავარია, თავის წარსულს. აქვე გაიგებთ, თუ როგორ დასრულდება მისი და მიქაელ ბლუმკვისტის უცნაური სიყვარულის ისტორია…

საბოლოო ჯამში, “მილენიუმის ტრილოგიამ” და სტიგ ლარსონთან ნაცნობობამ გაამართლა. სამივე ნაწილი ერთი ამოსუნთქვით “შემომეკითხა”. უახლოეს დღეებში ფილმებსაც ვნახავ. ერთი შეხედვით, დენიელ კრეიგი და რუნი მარა ზუსტად ჯდებიან ჩემს წარმოდგენაში. პირველ ნაწილს მათთან ერთად გავიხსენებ, ბოლო ორში კი მათ შვედ “ანალოგებს” გავიცნობ.

P.S.დასასრულს კი ჩემი ფავორიტი ბლოგერების პოსტებს შემოგთავაზებთ ამავე თემაზე:

• გიყვარდეთ ჩემნაირები – “ფემინიზმი და შვედური ოჯახი”
• ცოტნე – “ორუჯრედიანი გოგონა”
• მოლი ბლუმი – “სტიგ ლარსონი – “ჩრდილოეთის ვირუსი”
• ჭიამაია – “წიგნი და ფილმი (არაკომერციული სათაური)”
• ხელოვნების მახე – “Femme Fatale: ლიზბეთი, ჰარიეტი და ერიკა”
• თამარას დინამიტი – “ორი ტატუ”
• გლეხის ბიჭი – “ჩვენ და დრაკონისტატუიანი გოგონა”
• მოლი ბლუმი – “გოგონა, რომელიც ცეცხლს ეთამაშებოდა”
• ჭიამაია – “წიგნი-ნაწილი II”