აკრძალული წიგნების თარო
მაია ენჯელოუს “ვიცი, რად გალობს გალიის ჩიტი“
- ელის უოკერის “იისფერი”
- მარიო ვარგას ლიოსას “ქალაქი და ძაღლები”
- ლაურა ესკიველის “როგორც წყალია შოკოლადისთვის”
- გრიგოლ რობაქიძის “ჩაკლული სული”
- ნიკოს კაზანძაკისის “ქრისტეს უკანასკნელი ცდუნება”
- ბორის პასტერნაკის “ექიმი ჟივაგო”
- ნათანიელ ჰოთორნის „ალისფერი დამღა“
- ანდრეი პლატონოვის “ქვაბული, ჯანი, ჩევენგური”
- ვენედიქტ ეროფეევის “მოსკოვი-პეტუშკი”
- ივლინ ვოს “ბრაიდსჰედში დაბრუნება”
- ჩინუა აჩებეს “ყველაფერი ნაცარტუტად იქცევა ბოლოს”
- სადეყ ჰედაიათის „ბრმა ბუ“
- ქეით ჩოპინის „გამოღვიძება”
- ჯონ სტაინბეკის „მრისხანების მტევნები“
- ევრიპიდეს “4 ტრაგედია”
- ჯორჯ ორუელის “ცხოველების კარ-მიდამო”
- ხალიდ ხალიფას “სიკვდილი მძიმე შრომაა”
- არტურ კოესტლერის “მზის დაბნელება”
- ჯორჯ ორუელის “1984”
- გაბრიელ გარსია მარკესის “მარტოობის ასი წელი”
- ანა პოლიტკოვსკაიას “პუტინის რუსეთი”
- ჩიმამანდა ნგოზი ადიჩის “ყვითელი ნახევარმზე”
ბოლო კომენტარები